| |
Het golfterrein van Elliston laten we achter ons wanneer we de heuvel afdalen naar de
'foreshore' van het dorpje. Hier vinden we een ruim 400 meter de zee in lopende pier,
vroeger de enige verbinding met de buitenwereld.
Pas in de jaren vijftig van de vorige eeuw was het wegennet dermate verbeterd, dat
de aanlegsteiger in onbruik raakte. Nu is het een toeristische attractie en een gangbare visstek.
Natuurlijk heeft ook Elliston straatkunst en is de 'bibliotheek' (ruilen = gratis, en
enkel een boek meenemen kost AU$2 per titel, zo’n €1,25) gehuisvest in het dorpscentrum.
Honderden kilometers eerder - voor Australische begrippen dus naast de deur - waren we al
ingeseind: in Elliston MOET je naar de bakker. En ja, als het dan móét...
Elliston is ook vermaard vanwege 'Sculptures on the cliff'. Over een afstand van ruim 13 kilometer
langs een steile en woeste kuststrook is een dozijn kunstwerken van lokale kunstenaars te bewonderen.
Aan het einde van deze route vinden we een parkeerplaats hoog boven zee, die volstaat met surfbusjes. Het is weekend.
Een steil rotspad leidt de surfers, en dat zijn er tientallen, naar de te woeste golven beneden; een afdaling van toch snel 70 meter.
Op blote voeten. Beladen met een surfplank.
We vervolgen onze weg naar Venus Bay, een populaire vakantiebestemming zo'n 50 kilometer verderop, waar we pauzeren voor koffie.
Een uurtje later arriveren we bij Murphy's Haystacks, een verweerde rotssteenformatie die in het verleden door een
passerende busreiziger werd aangezien voor een aantal hooibergen. Aangezien het terrein in het bezit was van ene boer Murphy werd het natuurfenomeen
bekend als Murphy's Hooibergen.
De curieus gevormde keien zijn ook nog fotogeniek, zo blijkt. Bij het licht van de ondergaande zon besluiten we om vannacht maar eens op deze hooimijt te overnachten.
|
|
