Enige tijd geleden ontdekten we dat onze voortent was beschadigd. De pees waarmee de tentstokken aan de caravanzijde worden vastgeklemd was aan het loslaten. Gewoon versleten.
In ieder geval wilden we proberen om een nieuwe pees er op te laten naaien. Dus hadden we informatie ingewonnen en ontdekt dat het enige caravanbedrijf in de wijde omtrek gevestigd was in Torre del Mar, 20 kilometer verderop langs de kust. Iemand, waarschijnlijk de eigenaar, was op het lumineuze idee gekomen om zijn caravanbedrijf 'Autostar' te dopen, wat ons ongeveer net zo logisch leek als een rijwielhandel 'De Scheve Schaats' te noemen. We reden drie keer langs het aangegeven adres; pas toe we er stopten zagen we op een A4-tje de naam 'Autostar' staan.
We wandelden naar binnen waar een vriendelijke man van Indiase afkomst ons verwelkomde en informeerde waarmee hij ons van dienst kon zijn. We legden hem de situatie en de meegebrachte voortent voor. En kwamen al snel tot de conclusie dat hij ons niet kon helpen. Want, zo legde hij uit, in Spanje hanteren ze een heel ander systeem dan in Denemarken, het land van herkomst van onze tent. Wat wij nodig hadden, zo betoogde hij, was een toldos. Onze vragende gezichten moeten boekdelen hebben gesproken, want even later legde hij uit dat een toldos een bedrijfje is dat zonneweringen maakt en installeert. En hij wist wel een goede, voor ons. Vlakbij. De route er naar toe werd snel even uitgetekend, en vijf minuten later waren we op weg er naar toe.
Een half uur later waren we nog steeds aan het zoeken naar de bewuste toldos. Het fraaie routekaartje bleek onvoldoende, al leerden we de buitenwijken van Torre del Mar op deze manier wel erg goed kennen. Uiteindelijk gaven we de bewuste toldos maar op, en stopten bij een willekeurige andere zaak waar de grote letters TOLDOS bovenop de gevel ons goede hoop gaven dat ook hier zonneweringen werden gemaakt. En hierin werden we niet teleurgesteld! Na enig zoeken werd ook een man gevonden die Engels sprak en met ons mee naar buiten ging om het probleem te bekijken. De losgelaten pees werd van links, van rechts, van voren, van achteren, ondersteboven en achterstevoren bekeken maar nee, hij zag niet in hoe zijn ateliertje ons probleem kon verhelpen.
We reden terug naar het centrum, parkeerden ons busje en zagen (het was inmiddels na 12:30 en dus siësta) nog wel een winkel met het inmiddels bekende en waarschijnlijk nooit meer uit ons geheugen te wissen woord toldos maar die was gesloten voor het middagdutje. We besloten ons dan maar enkele uurtjes langs de boulevard van Torre del Mar te gaan verpozen, en ons na vieren weer te buigen over de reparatie van onze voortent.
Gelukkig vliegt de tijd als je maar lol hebt, en al snel konden we aankloppen bij de eerder gevonden toldos. We troffen er een man alleen die na enig doorvragen toegaf Duits te spreken. En dat deed ie ook - als het hem uitkwam… Hij wilde ook eerste even de voortent zien, maar daarna dacht hij wel een oplossing voor ons te hebben. Hij wilde een kunststof strip dwars over onze losgelaten pees naaien. Dan zou alles weer als vanouds werken. Leek ons een prima oplossing, dus gingen we over naar het volgende hoofdstuk: wat zou dat gaan kosten. Na enig onderhandelen spraken we een prijs af - 60 euro.
En over een dag of 14 zou het gereed zijn. Wordt vervolgt, dus.