wijzijnerwegvan
in week 25...

Ieder dorp en ieder stadje in Frankrijk heeft er minstens één, maar die hebben zelden zo'n fraaie ligging als de jeu-de-boules baan van Le Grau d'Agde. Slechts een smal voetpad en een laag muurtje scheidt het populaire speelveld van het strand, en de bankjes en het muurtje zijn altijd druk bezet met geïnteresseerde toeschouwers - belangstellend hetzij in de nobele Gallische balsport hetzij in wat zich dan ook op het strand afspeelt. En daar horen deze week in ieder geval een groepje door de stevige windvlagen geïnspireerde kitesurfers bij! Een kilometer of twee verderop ligt het tweede boulodrome van Le Grau d'Agde. Niet aan zee, ditmaal, maar aan het plein voor de Kapel van de Knielende Maria, het meest heilige plekje van het dorp. Als je in Le Grau d'Agde de petanque sport wilt beoefenen kun je dus kiezen tussen lichaam of ziel. De inwoners weten het wel; aan het strand is het altijd razend druk...
Eind deze week nemen we afscheid van personeel en medekampeerders en reizen we verder naar Canet Plage. Op dezelfde dag start officieel de zomer, en dat is te merken! Was het in Agde nog redelijk rustig op de camping en het strand, in Canet is duidelijk de vakantietijd al aangebroken! Terwijl in Agde de gemiddelde leeftijd van de campinggasten ver boven de vijftig lag, treffen we in Canet vooral jongeren en gezinnetjes. En waar in Agde enkel campers en caravans resideerden, vinden we hier tenten en vouwwagens in overvloed. Het moge duidelijk zijn: het hoogseizoen is begonnen!
En voor het eerst in al die jaren dat we nu kamperen moeten we een armbandje dragen als bewijs dat we op de camping logeren. Het vriendeljke meisje achter de balie had ons getaxeerd en probeerde het nieuws nu zo voorzichtig mogelijk te vertellen. Aan de kleurencombinatie van het polsbandje kun je zien hoe lang iemand er al is. Dat levert in ieder geval gespreksstof, zo vanuit de luie stoel. Kijk, daar gaat een rode, heeft nu pas vakantie zeg. Of, goh daar loopt nog een blauwe, hoeft zeker niet te werken ..
We installeren ons op een mooi plekje, geven caravan en busje een wasbeurt en zetten de voortent op. Onze Zwitserse overbuurman komt daar even bij helpen als de wind plots opsteekt.
En op zondag arriveert Huub, die enkele weken de zomer met ons komt vieren.