wijzijnerwegvan
in week 06...

Een koude en winterse week.
Het is dan ook niet meer dan toepasselijk dat Jan maandag wakker wordt met een zere keel, lichte koorts, hoofdpijn en een algemeen gevoel van onbehagen: hij is verkouden.
De dagen daarna worden alle middelen in de strijd geworpen: paracetamol, warme kruiken, warme soep, hoestbonbons, drop, veel slapen, veel medeleven en af en toe een fikse borrel. En warempel, na een kleine week verdwijnen de symptomen, langzaam maar zeker. Wij vermoeden, dat vooral de warme soep veel heeft bijgedragen...
Één van onze back-up schijven gaat stuk, waardoor we er nog maar 6 hebben. En dat is natuurlijk veel te weinig! We overwegen er eentje bij te kopen; met 4.000 GB erbij zijn we weer maandenlang onder de pannen. Ietwat melancholisch denken we aan onze allereerste PC met vaste schijf: 40 MB was dat, en alle collega's waren jaloers op die zee van ruimte...
En op het einde van de week slaat de gekheid toe, hier in Brabant. Carnaval! De afgelopen 9 jaren hebben we enkel in Spanje, Italië of Portugal carnaval kunnen vieren en nu blijkt toch dat we daarmee een aantal ontwikkelingen hebben gemist, hier in Nederland. Allereerst lijkt de boerenkiel definitief uit het straatbeeld te zijn verdwenen. Ook in deze economisch moeilijke tijden mag een outfit tijdens het feest der zotten wat kosten, zo blijkt ons. En met één kostuum red je het waarschijnlijk niet eens, vijf dagen lang. Dan de muziek. Klassiekers als Worstjes op mijn borstjes, Paard in de gang of Willempie zijn uit het repertoire verdwenen om plaats te maken voor house, dance, salsa en andere ritmische melodietjes. Waarmee voor ons in ieder geval de aantrekkelijkheid van carnaval met sprongen omhoog schiet. Ook de praalwagens in de optochten hebben een ander karakter. Vroeger had elke wijk, buurt dan wel carnavalsvereniging één wagen waar behalve enkele grote poppen de hele vereniging op rond hoste terwijl iedereen luidkeels de nieuwste carnavalshits meebrulde, daarin aangemoedigd door een fikse alcoholinname. Tegenwoordig hebben wij in ieder geval onder de deelnemers geen pils kunnen ontdekken, en hebben de meeste groepen een aantal bij elkaar horende wagens waar omheen elke honderd meters een hele theatervoorstelling wordt opgevoerd.
Carnaval wordt weer leuk, op deze manier! Nu alleen nog een manier verzinnen om de hele boel drie maanden op te schuiven.