wijzijnerwegvan
in week 51...

De smeltende sneeuw en de aansluitende regen hebben ervoor gezorgd dat alle bospaden en zandweggetjes er modderig en nat bijliggen waardoor onze omzwervingen over de heide kort zijn, deze week. In plaats daarvan bezoeken we dus enkele dorpjes in de omgeving.
In Hapert rijden we eerst langs het caravancentrum, door de KCK uitgroepen tot de beste caravanhandel van 2012. We lopen even rond tussen de nieuwe en gebruikte modellen en proberen de nieuwe trends te ontdekken. Die zijn er niet. De caravanner huist nog altijd in het blauw en zelfs design en dessins zijn al een decade hetzelfde.
In het centrum van het dorp vinden we een klein dierenparkje met schapen, geiten, damherten, siereenden, kippen en vogels van andere pluimage. De eendenvijver is deels bevroren en tussen de zwemmende watervogels herkennen we de mandarijneend, een fraai bepluimde vogelsoort die we een jaar geleden in de tuin van het Spaanse Marina d'Or veelvuldig kiekten! Toen was het wel wat warmer, bedenken we, als we terug op de camping onze handdoeken stijf bevroren aan de waslijn zien hangen.
Op woensdag is het 12-12-12, blijkbaar een populaire trouwdatum. Her risico dat manlief de verjaardagen van deze heugelijke gebeurtenis vergeet, is in ieder geval niet erg groot...
Ook in een dorpje als Netersel is er in deze periode een heuse kerstmarkt! Als we deze gaan bezoeken, worden we verwezen naar een tafel in het dorpshuis, waarop een achttal kerststukjes staan te wachten op een koper. Mooie stukjes, dat wel.
Op zondag togen we naar Bergeijk. Één van de middeleeuwse hoofdkwartieren van de teuten, een groep georganiseerde marskramers, waar het Teutenhuis nog aan herinnert. Naast dit door het toeristenbureau in beslag genomen gebouw ligt een kunstig aangelegde tuin, waarin een glazen paviljoen, De Diamant, dienst doet als tentoonstellingsruimte voor veelal plaatselijke kunstenaars. Wat ons betreft een initiatief dat schreeuwt om navolging! 'De Ploeg' is al jaren gesloten, maar was in vroeger dagen bekend om de kwalitatief hoogwaardige én modieuze stoffen. En de fabriek is ontworpen door niemand minder dan Gerrit Rietveld! Die toen hij hier toch bezig was ook maar een bushokje ontwierp, en een klokkentorentje op een pleintje. Daarnaast bezit het dorp een luihuis, zo lezen we. De naam trekt ons wel, maar het blijkt hier te gaan om een van de weinig overgebleven overkapte kerkklokken. En na al deze culturele hoogstandjes verwijlen we even bij de ijsbaan, waar de Bergeijkse jeugd zwierig hun schaatskunsten etaleert. Of gebrek eraan...