wijzijnerwegvan
in week 45...

Al onze medekampeerders hebben inmiddels de boerderij verlaten; we zijn nog de enige gasten.
Vorige week hebben we een cardreader aangeschaft, en na één keer te zijn gebruikt weigert het ding verder om de ingestoken geheugenkaarten te herkennen, laat staan te lezen. We ruilen het in de winkel zonder problemen om voor een werkend exemplaar...
Een telefoontje van onze caravandealer vertelt ons dat de nieuwe disselbalk eindelijk binnen is! Verheugd over dit goede nieuws maken we een afspraak om de balk volgende week woensdag te laten installeren.
Aangestoken door de werklust van de boer, die vervaarlijke capriolen uithaalt om de daken van zijn stallen schoon te spuiten, zoeken we een emmer en een spons op en geven we de caravan een buitenbeurt. Zwaar werk, maar het resultaat mag er zijn. Alleen het dak, dat laten we nog maar even zitten. Voor het geval er nog eens een ladder mocht wegschuiven...
Zeker nu de wintertijd weer is ingegaan, worden de avonden langer. Gezellig gezeten in onze warme wintercaravan en terwijl de regen met veel misbaar en bakken naar beneden komt, kijken we via Uitzending Gemist enkele afleveringen van Boer Zkt Vrouw.
Al maandenlang zien we bijna dagelijks een lapjeskat over de camping rondstruinen; duidelijk een zusje van de moeder van het kattengezin van de boerderij, maar ook één van de onderdanen van Pa Kater. En vandaag wordt ze opeens vergezeld door een kitten van een maand of twee!
De boswandelingen die we maken krijgen toch wel een ander karakter; slenterden we voorheen diep de bossen in langs vage bospaden omzoomd het manshoge varens terwijl om ons heen de vogels kwinkeleerden, de muggen en horzels zoemden en de bladeren ruisten, nu zijn de zandpaden veranderd in nog amper begaanbaar modderpoelen, zijn de varens getransformeerd in bruine dorre residuen en is het enige ruisen wat we nog horen afkomstig van het vele water dat de sloten vult. Herfst in Nederland.