wijzijnerwegvan
in week 17...

We voelen ons toch wat onthand dezer dagen; we hebben maar één computer tot onze beschikking en ons is al wel duidelijk dat dit écht niet meer kan. Merkwaardig toch hoe je behoeftes en wensen zich aanpassen door de tijd. Ongelofelijk dat we onze jeugd doorbrachten zonder digitale support! En dat we er dan toch nog elke dag in slaagden om gewoon gelukkig te zijn!
We rijden nog een dagje naar Castellón de la Plana en kiezen daarvoor een zaterdag. We zijn dan ook niet verrast als we op het Plaza Mayor en in de Concatedral de Santa Maria een aantal aanstaande echtparen ontwaren, geflankeerd door kilo's rijst meezeulende familieleden.
Het Espai d'Art Contemporani - het museum voor hedendaagse kunst - is momenteel helemaal gewijd aan de videokunstwerken van Darcy Lange, met voornamelijk hele lange opnames van werkende mensen uit de jaren '70 van de vorige eeuw. Nu kunnen wij werkelijk uren naar werkende mensen kijken, maar door de ouderdom enigszins onduidelijk geworden zwart/wit films vallen daar toch niet onder. En we zijn daarin niet alleen; gedurende het halve uur dat we de tentoonstelling bezoeken, is er in geen velden of wegen een andere kijklustige te bekennen. We hebben medelijden met de op deze manier aan hun lot overgelaten suppoosten, die de hele dag tussen oude filmpjes zitten en dan als hoogtepunt van de dag ons bezoek beleven.
Op een steenworp afstand van dit museum bevindt zich het Museu de Belles Arts ofwel het Museum voor Schone Kunsten. De archeologische tentoonstelling is overzichtelijk en ruim opgezet en voorzien van uitleg, in twee talen. Valenciaans en Spaans. Gelukkig hebben we inmiddels al enkele maanden Spaanse les achter de rug, zodat we de informatieborden kunnen begrijpen. We vervoegen ons op de afdeling keramiek en zien bord na bord na bord na bord. Het zal best wel aan ons liggen, maar na de veertiende vitrine verslapt onze aandacht ietwat. Verder dan maar naar de schilderijen en beeldhouwwerken van regionale kunstenaars. En die blijken van een verrassend hoge kwaliteit! Woorden schieten te kort; gelukkig mogen we fotograferen! Op weg naar de uitgang belanden we toevallig in de tuin, en daar blijkt nog een tentoonstellingsruimte! Met foto's van de Valenciaanse fotograaf Francisco Cano. Een mooi tijdsbeeld van de jaren 50 en 60 in Spanje, met de nodige beroemdheden. Vooral Ava Gardner en natuurlijk Hemmingway zijn opvallend geportretteerd.