wijzijnerwegvan
in week 15...

De week vóór Pasen, de Semana Santa, is voor veel Spaansen een vakantieweek dus wordt het opeens druk, in Oropesa del Mar! Waar vorige week nog één caissière zich bij de Mercadona stond te vervelen terwijl er misschien tien klanten hun mandje door de gangen rolden, zijn nu wel tien kassa's druk bezet als duizenden toeristen neerdalen in ons vakantiedorpje. En op straat wordt druk gewerkt aan het herstellen van de mozaïeken bankjes, het opzetten van een nieuwe winkelgalerij en het bouwen van het nieuwe overdekt zwembad omringd door fraai beschilderde, gipsen gevels.
En op dinsdag krijgen we wederom te horen dat de vaste schijf van onze kaduke netbook vandaag nog niet is ingebouwd in de case. Morgen, natuurlijk. Dat hebben we eerder gehoord... Toch melden we ons de volgende dag weer bij de reparateur. Voor de zesde keer. Waar we tot onze stomme verbazing vernemen dat de reparatie klaar is! Wow!
Op donderdag rijden we naar Torreblanca, voor de paasprocessie. Als we in het dorpje arriveren horen we echter dat de processie is uitgesteld. Vanwege de regen; je kunt Jezus toch niet nat laten worden! In plaats van een religieus uitje wordt het dus toch weer commercieel, want de middeleeuwse markt vindt natuurlijk wel doorgang! We dwalen een half uurtje door de smalle steegjes tussen de marktkramen, en komen net op tijd op het kerkplein terug voor warme chocolademelk met versgebakken zandkoekjes, die vóór het gemeentehuis door een rijtje beschorte dames achter lange schraagtafels worden bereid en aan de liefhebbers worden uitgedeeld.
Op de camping krijgen we nieuwe buren: maar liefst drie tenten, én een partytent, verrijzen op de toch wat smalle standplaats naast ons, als een zestal jongeren zich opmaken om Pasen te vieren. Visioenen van lallende dronkaards en schetterende muziek om vier uur 's nachts staan al op onze netvliezen als we de eerste avond ingaan. Onze zes feestgangers gaan tegen achten in hun partytent zitten, sluiten alle wanden met zeildoek hermetisch af en... daarna blijft het stil. Doodstil. Wel 10 minuten lang. Plotseling klinkt een elektronisch signaaltje. Piedeliet. Daarna valt opnieuw de stilte. Na een kwartiertje nogmaals doorbroken met piedeliet. Tot onze verbazing gaat dat zo door, tot diep in de nacht. Drie dagen lang. We zien ze niet, maar piedeliet, alweer een nieuw level in het verschiet. Waarna ze hun kamp opbreken en verdwijnen. Piedeliet.
Zondag is het Pasen en dus feest, in Oropesa del Mar. Eerst gaan we naar de Daviscup, waar we toch veel lege plaatsen op de tribunes treffen. Daarna naar de markt, in het dorp. Enfin, u raadt het al: een echte middeleeuwse markt! Opgeleukt, dat wel, met een flamenco dansgroep. Jammer genoeg begeleid door klanken uit één van de beroerdste muziekinstallaties die wij ooit hoorden. En met, tot onze verrassing, een heuse ijsbaan! Met huurschaatsen! Waarop, dat weer wel, geen mens is te bespeuren.