wijzijnerwegvan
in week 07...

Het is koud, deze week, met nachtvorst en overdag temperaturen die amper in de dubbele cijfers lopen. In het lokaaltje waar wij Spaanse les krijgen staat gelukkig de houtkachel te branden! In veel kleine winkeltjes zien we achter de kassa electrische verwarmingen opduiken, waarachter een dik aangeklede en van wanten en muts voorziene neringdoende zit te kleumen. Dan zijn wij toch wel blij met onze wintercaravan!
Langs de kust tussen Marina d'Or en Oropesa del Mar loopt een weg. Een rustig straatje, voonamelijk in gebruik door wandelaars en fietsers. En die weg kruist een beek, waarvoor indertijd dan ook een brug is gebouwd. Het riviertje stelt wat waterverplaatsing betreft niet veel voor, maar in een niet al te grijs verleden heeft iemand bedacht dat er hier een leuk haventja te maken valt, dus werd de waterloop verbreed en uitgediept, en werd de haven alvast aangelegd. Enkel de verbinding naar de zee mist nog om er een werkend geheel van te maken. En de brug ligt natuurlijk ook aardig in de weg. Waarschijnlijk sloeg daarna de economische recessie toe en werd het werk stilgelegd. Tot deze week. Er worden wat buldozers en kranen aangevoerd en binnen de twee dagen is de brug weg en de weg dus afgesloten. Vervolgens wordt al het materiaal weer afgevoerd, en resteren enkel de hekken nog om ervoor te zorgen dat een argeloze automobilist niet pardoes het water in rijdt. Verbaasd bekijken we het eindresultaat. Weg weg. En nu? Wordt vervolgd?
Van Oropesa del Mar naar Benicasim loopt een oud spoorwegtraject wat is omgebouwd tot een fietsroute, de Via Verde ofwel de groene weg. Het is een mooi traject, met een honderden meters lange tunnel, die voert langs wat oude verdedigingstorens, afgelegen strandjes en woeste rotskusten. Wij vinden onderweg een tasje. Met daarin een pakje vloeitjes. En een zakje - ahum - kruiden. Denken we dan maar... Wie de wiet heeft dat verloren?